الفرلهیک قطعه الکترونیکی است که از اصول الکترومغناطیسی یا سایر اثرات فیزیکی برای دستیابی به "روشن/خاموش کردن خودکار" مدارها استفاده می‌کند. عملکرد اصلی آن کنترل روشن/خاموش کردن مدارهای جریان/ولتاژ بالا با جریان/سیگنال‌های کوچک است، در عین حال که ایزولاسیون الکتریکی بین مدارها را نیز برای اطمینان از ایمنی انتهای کنترل، برقرار می‌کند.

کارکردهای اصلی آن را می‌توان به سه دسته طبقه‌بندی کرد:

۱. کنترل و تقویت: می‌تواند سیگنال‌های کنترل ضعیف (مانند جریان‌های سطح میلی‌آمپر خروجی توسط میکرورایانه‌ها و حسگرهای تک تراشه‌ای) را به جریان‌های قوی کافی برای راه‌اندازی دستگاه‌های پرمصرف (مانند موتورها و بخاری‌ها) تبدیل کند و به عنوان یک «تقویت‌کننده سیگنال» عمل کند. به عنوان مثال، در خانه‌های هوشمند، سیگنال‌های الکتریکی کوچک ارسال شده توسط برنامه‌های تلفن همراه را می‌توان از طریق رله‌ها کنترل کرد تا برق دستگاه‌های تهویه مطبوع و لامپ‌های خانگی را روشن و خاموش کنند.

۲. ایزولاسیون الکتریکی: هیچ اتصال الکتریکی مستقیمی بین مدار کنترل (ولتاژ پایین، جریان کم) و مدار تحت کنترل (ولتاژ بالا، جریان زیاد) وجود ندارد. دستورالعمل‌های کنترل فقط از طریق سیگنال‌های الکترومغناطیسی یا نوری منتقل می‌شوند تا از ورود ولتاژ بالا به ترمینال کنترل و آسیب رساندن به تجهیزات یا به خطر انداختن ایمنی پرسنل جلوگیری شود. این امر معمولاً در مدارهای کنترل ماشین‌های صنعتی و تجهیزات برق یافت می‌شود.

۳. منطق و حفاظت: می‌توان آن را برای پیاده‌سازی منطق مدار پیچیده، مانند قفل داخلی (جلوگیری از شروع همزمان دو موتور) و کنترل تأخیر (به تأخیر انداختن اتصال بار برای مدت زمان مشخصی پس از روشن شدن) ترکیب کرد. برخی از رله‌های اختصاصی (مانند رله‌های اضافه جریان و رله‌های اضافه حرارت) همچنین می‌توانند ناهنجاری‌های مدار را رصد کنند. هنگامی که جریان خیلی زیاد است یا دما خیلی بالا است، آنها به طور خودکار مدار را قطع می‌کنند تا از تجهیزات الکتریکی در برابر آسیب اضافه بار محافظت کنند.